De rol van thee in de strijd tegen alcohol- en drugsverslaving

Ik loop al lang rond met de gedachte om over deze belangrijke kant van het theegebeuren te schrijven.

Jazeker, juist hierover: de theecultuur als effectieve aanpak in de strijd met schadelijke fysieke en psychologische verslavingen.

Sommige mensen zullen het niet verwachten, maar dit zijn allesbehalve loze woorden of theoretische hersenschimmen. Ik ken persoonlijk tientallen mensen die met behulp van Chinese thee hebben afgerekend met funeste verslavingen als alcohol, roken, opiaten, synthetische en andere drugs.

Natuurlijk is de wens van de mens zelf essentieel, zijn/haar innerlijke bereidheid om te schakelen en te veranderen – zonder doelgerichtheid hoef je niet op succes te rekenen, wonderen bestaan niet. De bijzonderheid van echte, natuurlijke en kwalitatief hoogstaande Chinese thee is nu juist dat, naast de drank zelf, de theecultuur ook nog eens een totaal andere energetische component in zich draagt dan de bovengenoemde verslavingen, een atmosfeer, een innerlijke instelling. Het theeservies, de accessoires, en andere attributen van de traditionele Chinese theeceremonie, helpen de mens niet alleen om de thee goed en juist te bereiden, maar ook om zich los te maken van het rumoer, op te gaan in aangename kleinigheden en zich helemaal over te geven aan het rustige en vredige proces van de theeceremonie.

Iemand die thee begint te drinken, verandert de manier waarop hij/zij de wereld ervaart, gaat zich voor aspecten van het leven interesseren, waar hij/zij voor die tijd veel minder of helemaal niet mee in aanraking kwam. En doordat de thee de binnenwereld van de mens harmoniseert, harmoniseert hij ook de buitenwereld. Zulke veranderingen raken ook vaak aan de sociale omgeving: sommige vroegere kennissen worden minder interessant en voelen niet meer aan als geestverwanten, maar hun plaats wordt snel door nieuwe mensen ingenomen.

Alcohol drinken in rokerige clubs of kroegen wordt veel minder aantrekkelijk, wanneer je je tijd prima kunt doorbrengen in het gezelschap van goede vrienden in een gezellige en warme ruimte aan de thee, in een theeclub of thuis.

En met de verandering of tenminste gedeeltelijke vervanging van de sociale omgeving, de vrijetijdsbesteding, valt vanzelf de aandrang weg om stoffen te gebruiken die het lichaam (en, nog gevaarlijker, de persoonlijkheid) verwoesten.

Thee is vooral erg aantrekkelijk voor mensen die zich uitsluitend uit uitzichtloosheid in alcohol- en drugskringen ophielden, omdat ze geen goed alternatief hadden en “vanwege het gezelschap”. De moderne jeugd heeft door de ziekelijke “mediacultuur” het beeld ingepeperd gekregen van “ontspanning” in de vorm van wilde waaghalzerij in staten die grenzen aan bewusteloosheid, veroorzaakt door alcohol en drugs. Natuurlijk moeten we niet in fanatisme vervallen en de moralist uithangen, maar als zulk tijdverdrijf de wekelijkse (of soms zelfs dagelijkse) norm wordt, dan roept dat enige argwaan op. En als datzelfde gebeurt op de schaal van een hele natie, dan wordt het simpelweg angstaanjagend, vooral als je de “unieke bijzonderheid” van de Russische gebruikscultuur kent: als er gedronken wordt, dan ook meteen tot het gaatje, als er drugs gebruikt worden, dan ook meteen helemaal doorknallen tot de totale ontoerekeningsvatbaarheid.

Immers, 18 liter alcohol per hoofd van de bevolking per jaar en een jaarlijkse bevolkingsafname van 600 000 personen (waarvan ongeveer een derde dankzij de alcohol), zo'n “vrolijke” statistiek is iets waar geen andere staat dan de onze prat op kan gaan. Daarom klinkt de term "genezing van de natie" onderhand meer dan urgent, en schreeuwt erom dat alle mogelijke zeilen worden bijgezet. En de ontwikkeling van theeclubs, van een theecultuur, dat is een van die zeilen.

Drugsgebruikers die van hun verslaving af willen komen, ervaren en begrijpen thee soms zelfs beter dan mensen die tot hun kennismaking met thee nooit iets gebruikt hebben.

Dat heeft er in de eerste plaats mee te maken dat iemand die drugs gebruikt heeft (met name psychedelica), al een behoorlijk verruimde waarneming heeft van de wereld om hem/haar heen, en de subtiliteiten van de Chinese theecultuur vlijen zich op zo'n psyche neer als kaas op een vers beboterd sneetje brood. Zonder boter is trouwens beter (soms moet je de kaas gewoon een beetje smelten), zonder meer! Want in jezelf de wilskracht vinden, en niet simpelweg thee opnemen in je alcoholisch-narcotische “rantsoen”, maar de destructieve componenten ermee uit je leven verdringen, dat lukt lang niet iedereen.

Behalve de socioculturele component moeten uiteraard de chemische basiseigenschappen van thee ls drank niet vergeten worden. Dankzij het hoge gehalte van de analoog van cafeïne in thee, theïne (met name in oolongs en puerhs), en daarnaast een hele zwik andere actieve elementen, kan thee gemakkelijk een volwaardige vervanging vormen voor schadelijke psychoactieve stoffen, zoals allerhande alcoholhoudende en alcoholvrije energiedranken, maar ook sterk werkzame verboden middelen als amfetamine, methamfetamine, MDMA enz. Meer over de werking van thee bij een gezonde dosering vind je in dit artikel. Thee overmatig gebruiken is geen goed idee, in alles moet je maat kunnen houden. Meer over de tegenindicaties en bijzonderheden van theegebruik: zie hier. Maar zelfs overmatig gebruik van oolongs en puerh (waar mensen in vervallen om soortgelijke effecten te bereiken als met chemische stimulerende middelen) leidt tot onvergelijkbaar veel minder schade aan de gezondheid dan zelfs de meest onschuldige van bovengenoemde psychostimulatoren, daarom wordt puerh inmiddels al door sommige artsen gebruikt als onderdeel van therapie tegen amfetamineverslaving. Daarbij is het belangrijk om te begrijpen dat het einddoel van de theebeweging niet de implementatie is van thee als alternatief voor al dan niet illegale drugs (dat is slechts een tussenstap op de weg), maar de invoering in het bewustzijn van de mens van een totaal andere houding ten opzichte van bewustzijnstoestanden die de grenzen opzoeken. Thee kan en moet een universeel instrument worden voor de transformatie van de persoonlijkheid, niet alleen van buiten, maar ook op innerlijk niveau.

9.01.2011

(с) Sergej Sjevelev, moychay.ru; vertaling: Marius W. de Pijper

Dit artikel mag gekopieerd worden onder vermelding van de auteur en een werkende link naar de bron.

Written by Sergey Shevelev